Her yerde O'nun olduğu...
Doğduğu zaman biliyordum ki bana çok şey öğretecek o minik kalp... Şimdilerde ise anlıyorum ki; Ilgın'dan öncesi ve sonrasıymış hayat benim için ve Ilgın'dan sonrasını yaşamak en güzeliymiş tüm anların...
Bu sabah daha iyi anladım, güne Ilgın'la uyandım.
O uykudan gözlerini açınca güneş doğuyor sanki...
Gülümseyişi umut sanki...
Gözlerine her baktığımda sevgiyi görüyorum, huzuru, güzel olan herşeyi...
O, bütünüyle bir sevgi. Yaşadığımı anlıyorum.
Peşimden koştuğu an attığı sevinç çığlıkları, saklandığım yerde beni bulduğu an gözlerindeki o parıltı, kollarımı açtığımda ben ne hissediyorsam aynı o hisle koşarak bana sarılması, uyuyormuş gibi yaptığımda öperek uyandırmaya çalışması, saçlarımı okşaması...
Bir bebeğin, minik bir kalbin böylesine sevgi dolu olması...
Şükrediyorum varlığına.
'Beni ne kadar seviyorsun?' diye sordum tam uykuya dalmak üzereyken. Gözlerinden uyku akan haliyle bile sorumu cevapsız bırakmayan bir melek o... Kollarını açtı:
'Ka.'
Yani çok.
O'nu çok sevdiğimi söyledim ben de. Öptüm, kokladım, yastığına düşen saç telini yanıma aldım ve gittiğimi görüp arkamdan ağlamasın diye uyurken kaçtım.
Daha 1,5 yıl oldu ve nicesini yaşayacağız kim bilir bu güzel anların ama bugün başkaydı...
Şimdi ise sanki uzun zamandır görmemişim gibi, özlem dolu içim yine...
Ilgın & Derya
♥
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder