Ilgın öyle farklı, öyle özel bir çocuk ki anlatması güç. Sevgi dolu en önemlisi... Defne'yi bizler gibi sabırsızlıkla bekliyordu Ilgın'da. Ben iki miniğin karşılaşması kadar bir de Yağmur'la Ilgın kucaklaşmasını bekliyordum içten içe...
Hamilelik döneminde hiç kucağına alamadı neredeyse Ilgın'ı Yağmur. Minik lokum Yağmur'a her koştuğunda kucak beklerken sadece kocaman bir öpücük alıyordu. Defne'nin dünyaya gelmiş olması Yağmur'un Ilgın'ı doyasıya kucaklaması demekti bu yüzden. Sarılması, öpmesi, uçurması demekti ve işte o gün geldi! :)
Ilgın artık abla olmuştu. Defne'yi görür görmez kucağına almak istedi, yatağının etrafında dönüp durdu. Elini tuttu, okşadı. O anı yazarak anlatmak çok zor. Hepimiz mutlulukla izledik iki meleğin karşılaşmasını...
❤ ❤ ❤
Geçenlerde özel bir gün sebebiyle bütün aile bir araya geldik. Ilgın yine bulduğu her fırsatta Defne'nin odasına koşuyor, yanına uzanıyor, öpüyordu. Annem dayanamadı ve sonunda Defne'yi Ilgın'ın kucağına verdi! Fotoğraflara her baktığımda Ilgın'ın yüzünden okunan o mutluluk, şaşkınlık beni öyle duygulandırıyor ki... Bir de bana poz verirken söyledikleri:
Bak, ben bebeği kundağıma aldım! :)
Bu güne kadar çektiğim en anlamlı fotoğraf oldu benim için...
Ilgın & Derya & Defne
♥
