Bir Ayrılık Daha...

Ayrılık yaşanıyorsa aslında kavuşma da yaşanıyor, değil mi? Üzülmemeliyim o halde.

Aklım böyle söylüyor. Ya kalbim?

Niye akıyor o zaman bu yaşlar?

Ne ağlatmak istiyorum, ne ağlamak aslında...

Ama sanıyorum ki anlatmakta zorlandığım bu sevgi artmaya devam ettikçe, ayrılıklarda ağlamaya da engel olamayacağım.

Çok düşünüyorum bazen; O'nu bu kadar severek kötülük mü etmiş oluyorum?

Büyüyor hızla ve biz daha çok bağlanıyoruz birbirimize, daha güç oluyor ayrılıklarımız...

Bir yanım minik kalbinde bana olan sevgisini gördükçe coşuyor sevinçten, diğer yanım gittiğimde/gittiğinde ağladığı için kahroluyor.

❤ ❤ ❤

Çok istiyordum benim O'nu sevdiğim gibi sevsin beni.

Hep yanımda kalmak istesin.

Çok sevsin.

Şükürler olsun ki yaşıyor, görüyorum bunları.

Ama ağlamasına dayanamıyorum.

Dayanamıyorum...

Ilgın & Derya
♥