31 Ağustos 2012 Cuma

Sulu Göz Teyze...

Bugün önce mutluluktan ağladım. Sebebi tabi ki Ilgın...

Her gün telefonda konuşuyoruz mutlaka. Ben ya da annem arıyoruz genellikle evden. Artık ev telefonu çaldığında Ilgın için arayan hep 'annenneee'. =) Bazen de annesine telefonu uzatıp 'annenneee' diyormuş. Bizi aramak istiyor boncuk gözlüm...

Benimle konuşunca mutlaka annemi sorar bana. Annemle konuşunca beni ve dedeyi, Yağmur'la konuşunca da Tarkan'ı. Kimlerin aynı evde olduğunun farkında aklını sevdiğim biriciğim...

Bugün yine konuştuk. Annesi işe gitmiş, babası da öyle. (Ilgın anlatıyor.) Uykudan uyanmıştı aradığımda.

Nasılsın Ilgın? Rahat uyuyabildin mi? Rüyanda neler gördün?

Hııı... Annenneee, Deyeciim, Gakaciim... (Anneanne, ben ve Tarkan'ı görmüş rüyasında.)

Ne yapıyorduk peki?

Detti. (Gitmişiz.) 

Bir süre daha konuştuktan sonra kapattım telefonu. Kapatmamdan kısa bir süre sonra telefon çaldı. Açtım, ses yok önce. Sonra hafiften sesini duydum biriciğimin.

Ilgın?

Sesimi duyar duymaz kahkaha attı. Meğer telefonu almış ve kendisi aramış! Ben sevinçten ağlamaklı bir haldeyim...

Teyzeciğim, sen beni mi aradın? Konuşmak mı istedin benimle? Özledin mi beni?

Özdedim.

Ya Ilgın, delirdim şimdi. Ne kadar akıllı bir bebeksin sen!

Kahkaha atıyor iltifat edildiğini anladığında. =)

Ben de seni çok özledim. Yarın gelip alacağım seni, tamam mı?

Mamam. Annenne ooda mı?

Burada aşkım, çağırayım mı anneanneyi?

Annenneee... (Kendisi çağırıyor.)

Bir süre de annemle konuşuyor. Sonra yine beni istiyor.

Canımın içi ben şimdi kapatayım, yarın nasılsa görüşeceğiz. Seni parka götüreceğim, boyama da yaparız. Hatta oyun hamurlarıyla da oynarız. Ne dersin?

Mamam.

Tekrar annemi istiyor.

Anneanne gitti, dışarıya çıktı.

Annenneee buraa mı gelcek? (Anneannesi oraya mı gidecekmiş?)

Hayır tatlım. Yarın sen geleceksin, anneannen de başka bir gün gelecek. Şimdi kapatalım telefonu olur mu?

Ağlıyormuş gibi yapıyor kapatmamızı söylediğimde. Normalde ise söylediğim zaman hemen tuşa basar ve kapatır. Bugün hiç kapatmak istemedi. Gerçekten özlemişti demek ki...

Kapatması için bekledim bir süre ses çıkarmadan. Sustu, bekledi. Birkaç kelime daha konuştuk ama nafile. Yine kapatmaya ikna edemedim. Sustum, bekledim. Sesimi duyamayınca:

Deye detti... Deye detti...

Bunu duydum ve bu defa üzüntüyle ağlayarak kapattım telefonu... Hiç istemiyorum ki aslında gitmeyi...

Ilgın & Derya

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder